evergreen R.I.P

Homo Economicus

Nie wiem co powiedzieć. Może jakoś udało się ją uratować? Trzeba mieć nadzieję. Może siedzi w szpitalu, ze szwami na rękach.

Tom4ro

Wiesz, jak się w nadgarstku podetniesz to... ech...

szprotka24

Nie znał§am jej zbyt dobrze, ale zrobiło mi się smutno..., mam nadzieję, że może jednak żyje.

Marti

Też za dobrze jej nie znałam, ale jestem strasznie smutna. No ale ona przecież kilka dni temu była na forum... i żeby tak zniknęła na zawsze... Nie mogę w to uwierzyć... To takie trudne do pojęcia...

Tom4ro

kochani.... evergreen odeszła... mam łzy w oczach. napisał do mnie jej chłopak. napisała 7 stronicowy list pożegnalny... jest jedna strona dla nas...

kochanie, wśród tak wielu ludzi, którzy ze mną byli, tak niewielu mnie rozumiało. może to głupie, ale styczeń 2010 spędziłam na rozmawianiu z ludźmi, którzy nie mieli o mnie bladego pojęcia, ani ja absolutnie nic nie wiedziałam, ale połączyła nas miłość do GREEN DAY’A i to było coś niesamowitego. przywiązałam się do nich. to chore. zostawiłam ich, ale chciałabym życzyć im wszystkiego najlepszego. „to us music is a religion”
~ j. hendrix
wake me up when september ends.
~
evergreen for them.

Kochamy Cię! KOCHAMY CIE!!! ; ([/b]

Gloria

Cholera no!
Czemu? Pytam się czemu?
Weszłam rano na forum,przeczytałam informacje,wyszłam...zbyt mnie to przeraziło...a teraz to...patrzę w laptopa i czuję,że zaraz się rozryczę...nie znałam jej wystarczająco aby mówić o kimś bliskim,ale do cholery była z nami w rodzinie...zielonej rodzinie...ktoś był a tu nagle nie ma...

~ever,forever in memory!~

Shadow

Do tej pory była przynajmniej nadzieja, że może jednak udało się ją uratować... Nie znałam jej dobrze, zamieniłam z nią tylko parę słów, ale pomimo tego jest mi przykro. - w końcu była częścią naszej forumowej rodziny.

Tom4ro

Wyję z bólu i ryczę na cały dom.

Jaszczurka

Zawsze będziesz z nami ever. Mam nadzieję, że gdziekolwiek teraz jesteś, jesteś szczęśliwa.

Wszystko przemija
Jak zwykłe złudzenie
Jak dziecka marzenie
Jak długi, nudny, mroczny sen

Niech zapłoną nierealne ogniska.

Pinacolada

Mam tu wszystko napisane, kawa na ławę, a ja dalej nie mogę w to cholera uwierzyć. Nawet nie mogłam się pożegnać.

Początek 2010... pamiętam te rozmowy. Pisaliśmy o wszystkim, chociaż ever nigdy nie mówiła o swoich problemach. Szczerze mówiąc, stanowiła dla mnie zawsze pewnego rodzaju tajemnicę. Gdy pisaliśmy o swoich osobistych sprawach, ona coś sugerowała, ale nigdy nie pisała wprost. Niektórych rzeczy mogłam się tylko domyślać.
Więcej dowiedziałam się o niej dopiero poprzez jej blogi. Podziwiałam ją za samodzielność, inteligencję i w ogóle za wszystko.

Na razie nie wiem co więcej powiedzieć, wszystko stało się tak cholernie szybko.
Za szybko, cholera, za szybko!

Myślałam, że kiedyś spotkamy się na koncercie Green Day'a w Polsce, z resztą, gdziekolwiek.

Nie znałam jej osobiście, ale siedzę i ryczę. Rzadko kiedy płaczę.

I hope you had the time of your life, evergreen.
ASFM i AZEBA, pamiętam. ♥

Zielona

Rano to do mnie nie docierało dopiero teraz...
Popłakałam się,Niech Ever spoczywa w pokoju.Nawet jeżeli ją nie odratowali to mam nadzieję,że będąc po drugiej stronie tam będzie szczęśliwa.Na pewno czuwa teraz nad nami albo jest w szpitalu.Też myślałam,że kiedyś cała nasza rodzina spotka się na koncercie GD,nawet jeżeli do tego dojdzie to to nie będzie to samo.
Evergreen,kochamy Cię i nigdy nie zapomnimy. <3

Tom4ro

Postanowiłem... zmienić utwór na forum... Dla Ciebie ever.

RebelGirl

Ja płacze dziś już któryś raz, nie znałam jej prawię wcale ale tak mi smutno!
Niech wie że ją kochamy i zawsze będziemy z nią... Moja bliska przyjaciółka prawie się tak zabiła, już to raz przeżyłam...

Homo Economicus

ever, zostaniesz w naszej pamięci! Na zawsze! Nic więcej nie jestem w stanie dodać. Jedyne co, to musimy żyć dalej i pamiętać o ever, o jej pomysłach...

Jedyne co mi teraz na myśl przychodzi to fragment 21 Guns:
When it's time to live and let die
And you can't get another try
Something inside this heart has died
You're in ruins.

ailuj

Kiedy weszłam na forum, zobaczyłam nagłówek... serce zaczęło mi walić jak cholera. Jedna część mnie, podpowiadał mi, że to nie może być prawda, ale druga... gdzieś głęboko czułam, że to bardzo prawdopodobne... przecież już wcześniej przeszła próbę samobójczą.. ale jak zaczęłam o tym czytać, byłam w takim szoku, że... poczułam gdzieś głęboko taki ból, że nawet łzy nie przyniosły by ulgi...
Ever była wyjątkowa... myślę, że dla każdego z nas była swego rodzaju zagadką. Przynajmniej dla mnie.
Dzięki Niej... zmieniło się COŚ w moim życiu. Dzięki temu, że ją poznałam, uświadomiłam sobie coś istotnego.
Myślę, że NIGDY jej nie zapomnę. Zawsze będę pamiętała jej... wyjątkowy styl bycia... właśnie tą wyjątkowość.
Pamiętam jak kiedyś, jeszcze na GDF-ie, pisaliśmy swoje imiona... ever napisała, że ma na imię Karolina... ale myślę, że to nie jest dobry moment na ustalanie jak miała na imię, zwłaszcza, że sama nie chciała aby zwracać się do Niej po imieniu... i mówiła, że mało kto to robi.
Mimo tego wszystkiego gdzieś głęboko skrywa się nadzieja na to, że Ona żyje... chociaż wiem, że skoro jej chłopak wysłał tę wiadomość,... przecież on jest najlepiej poinformowany...